17 Temmuz 2011 Pazar

İlk..

İlk defa gordum seni düşümde. Öyle gerçekti ki sanki uyumuyordum. Bir yana çektin beni geleyim diye bense gelmek istemedim. Öyle bir astın yüzünü öyle bir üzüldün ki, uyanıkmışım gibi yaktı canımı, yüzün asılınca içime düşen ateş. Hemen o yöne yöneldim öyle güzel güldün ki zümrüt kuşları kanat çırpmaya başladılar, cenneten bir tablo gibiydi, cennet gibiydi. Sorular sordun bana, cevabını bildigim sorular ama hepsi o anda sır oldular. O kadar gerçektin ki, izledikçe seni, başka şey göremez, duydukça sesini başka ses işitemez oldum. Dokundum sana, tenine degmeden elim çekip çıktı bedenimin içinden ruhum.. Sen düşlerde bile böyle yakan, böyle kör eden, böyle cenneti yerlere indiren ve böyle ten kafesinden canı ayıran... Peki ya, bir kere gerçek olsan.. Neler olur o zaman..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder